Son yıllarda adları daha sık telaffuz edilen yavaş filmler, 2010’larla birlikte tanımlanmaya, sahip oldukları ortak özellikler belirlenmeye çalışılmıştır. Uzun çekimlerin yer aldığı, sabit kameranın baskın olduğu, genelde suskun karakterlere sahip yavaş filmler, bir film türü olmaktan çok bir tarz olarak özelikle festivallerde izleyicinin karşısına çıkmaktadır. Béla Tarr, Tsai Ming-liang gibi yönetmenlerin filmlerinin ilk sıralara yazıldığı listede Nuri Bilge Ceylan’ın filmleri de yer almaktadır. Bu yazıda yavaş sinema tartışmalarından yola çıkarak yavaş sinemanın temel özelliklerini belirleyip, bu özellikler doğrultusunda Nuri Bilge Ceylan filmlerinin yavaş sinemaya ne oranda dâhil olduğu ele alınmaktadır.