Bu makale cumhuriyetin kurulmasıyla birlikte temel hedef olarak ortaya çıkan ulus-devlet anlayışını ve bu anlayışa bağlı olarak tanımlanan Türk ulusal kimliğini var eden etkenlerin Kurtuluş Savaşı filmlerinde nasıl yansıtıldıklarını incelemeyi amaçlamaktadır. Taner Akçam (2009), Türk ulusal kimliğinin oluşumunda belirli olan etkenlerin korku, kuşku, intikam duygusu gibi psikolojik reaksiyonlara ve hatta katliamlar gibi doğrudan eylemlere neden olduğunu ileri sürer. Kurtuluş Savaşı filmlerinin bu etkenleri bünyesinde fazlasıyla barındırdığını, milli kimlik inşası için gerekli olan kültürel ve etnik homojenleşmenin unsurlarını başarıyla aksettirdiğini söylemek mümkündür. “Derin millet” oluşumunun bir ürünü olan homojenleşme, filmlerde kanonik anlatı formatı içerisinde belirli simgesel kodlarla ve hamaset içeren ifadelerle tasvir edilir. Bu sayede kolektif belleğin yeniden oluşturulması sağlanırken, Türklük sürekli olarak yüceltilir, azınlıklar daima düşman addedilir, değişen siyasi yapıya bağlı olarak yeni öğeler homojenleşmenin parçası haline getirilir. Bu doğrultuda milli bir kimlik inşasına hizmet ettiği iddia edilen etkenleri içeren Bir Millet Uyanıyor (1932), Vurun Kahpeye (1949), Allahaısmarladık (1951), İstiklal Harbi/Ruhların Mucizesi (1954), Meçhul Kahramanlar (1958), Düşman Yolları Kesti (1959), Çanakkale Aslanları (1964), Son Osmanlı Yandım Ali (2007) gibi cumhuriyetin farklı dönemlerinde Kurtuluş Savaşı’nı konu alan ve her biri milli hamasetin örneği olan filmler ele alınarak analiz edilmiştir.