Soğuk savaşın ardından politik istikrarsızlıkların, ekonomik krizlerin ve etnik çatışmaların damgasını vurduğu geçiş dönemi sona erdiğinde Doğu Avrupa devletleri serbest Pazar ekonomili post komünist ulus devletlere dönüştüler. Bu sancılı sürecin hayal kırıklığına uğrattığı halklarda totaliter geçmişin travmalarını gölgeleyen huzursuzluk, belirsizlik ve güvensizlik hissi belli bir tür nostalji duygusu doğurdu. Bu özel nostalji biçimi tüm Doğu Avrupa’da Jugo-nostalgija ya da Ostalgie gibi farklı isimler altında ortaya çıktı. Doğu Avrupalı post komünist filmler, bireysel ve kolektif bellek, sözlü tarih, şehir efsaneleri, belgesel ve arşiv görüntüler yoluyla geçmişle yüzleşirken bu komünist nostalji deneyimine katkıda bulundular. Bu makale post komünist filmlere ve bu filmlerin en yaygın başvurduğu estetik stratejilere, özellikle geçmiş rejimi grotesk törenlere indirgeme ve belgesel arşiv görüntülerini oyuncu bir biçimde kullanarak manipüle etme stratejilerine odaklanıyor.