Tom Gunning makalesinde, başta Lumiére ve Méliés olmak üzere, 1906 öncesindeki pek çok sinemacının filmlerinin seyirciyle kurduğu ilişkinin, 1906 sonrası anlatı sinemasının seyirciyle kurduğu ilişkiden farklı, ortak bir temeli olduğunu öne sürüyor ve bu ilk dönem kavrayışına “atraksiyonlar sineması” adını veriyor. Gunning, bu kavrayışın 1906-1907 yıllarına kadar sinemaya hakim olduğuna inanırken, atraksiyonlar sinemasının anlatının egemenliği sonrasında ortadan kaybolmadığını, bunun yerine yeraltına inerek ya avangart pratiklere katıldığını ya da belli film türlerinde belirginleşerek anlatı filmlerinin bir bileşeni haline geldiğini vurguluyor.