Türk sinema tarihine kültürel bir perspektiften bakan bu makale, tartışmalı bir yönetmen olan Şakir Sırmalı’nın entelektüel söyleminin 1950’ler sinema ortamındaki etkisini, onun yazılı metinleri ve ona karşı yazılan metinler etrafında inceleyip ortaya koymaktadır. Amaç, Sırmalı’nın söyleminin Türk sinema ortamında yaptığı etkiyi ve çektiği tepkiyi ortaya çıkarmaktır. Yöntem, bu söylemi oluşturan yazılı metinlerin karma (mixte) biçimde anlatılması ve açıklanması işlemine dayanır. Sırmalı, Türk sinemasının sorunları üzerine kamuoyu oluşturmaya çalışması ve bu sorunları medyatize etmesi  sonucunda,  sinema çevreleri tarafından (lonca ve eleştiri) dışlanmıştır. Ayrıca, o dönemin Türk sinemasının kültürel, toplumsal ve ekonomik bağlamı Şakir Sırmalı’nın kişisel sinema anlayışıyla çelişmiş, bu sebepten Sırmalı yönetmenlik ve yapımcılık kariyerine de son vermek zorunda kalmıştır.